Paprotnia
Nazwa wsi wzięła się prawdopodobnie od rozległych paproci, porastających te tereny w czasach, kiedy sięgała tu Puszcza Kampinoska. W Paprotni odkryto monety z XI wieku, najstarsze średniowieczne ślady osadnictwa na terenie dzisiejszej gminy Teresin. W XVI wieku nosiła nazwę Paprotna. Wieś i folwark Paprotnia, liczące ponad 700 mórg, w XIX wieku leżały w powiecie sochaczewskim, gminie Seroki i należały do parafii Pawłowice. Folwark Paprotnia wchodził w skład dóbr Gaj. W 1827 roku było tu 14 domów i 134 mieszkańców. Pod koniec XIX wieku liczba mieszkańców wynosiła 165. W 1927 roku właściciel dóbr teresińskich książę Jan Drucki – Lubecki przekazał o. Maksymilianowi Kolbemu 5 mórg ziemi w Paprotni pod budowę klasztoru Niepokalanów, największego klasztoru w świecie. W tym czasie istniała też tzw. Paprotnia Bankowa, leżąca przy dzisiejszej ulicy Sochaczewskiej. Ta część Paprotni nie wchodziła w skład dóbr nabytych w 1909 roku przez księcia Władysława Druckiego – Lubeckiego; była ona własnością banku i została przejęta za niespłacone długi zaciągnięte przez poprzednika Druckich – Lubeckich, Mieczysława Epsteina. Powstanie franciszkańskiego klasztoru Niepokalanów i usytuowanie w Teresinie w 1902 roku stacji PKP wpłynęły w sposób decydujący nie tylko na rozwój samej Paprotni; przyczyniły się również do wzrostu osadnictwa w bezpośrednio sąsiadującym Teresinie. Ruch migracyjny do Paprotni i Teresina, w dużej części z Szymanowa, spowodował powolną utratę znaczenia tego ostatniego. Ostateczną konsekwencją tych faktów stało się przeniesienie w 1973 roku siedziby gminy do Teresina. Okupacja niemiecka zaznaczyła się tu głównie dwoma tragicznymi wydarzeniami: aresztowaniem w 1941 gwardiana Niepokalanowa o. Maksymiliana i egzekucją w 1943 roku przy torach kolejowych 20 więźniów z Pawiaka. W 1950 roku powstała tu parafia p. w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a cztery lata później odbyła się konsekracja kościoła. Tu do Niepokalanowa w 1983 roku przybył z pielgrzymką Papież Polak Jan Paweł II. To bezprecedensowe wydarzenie nadało Paprotni i wiejskiej gminie Teresinie zaszczytne miejsce wśród polskich Miast Papieskich. Dziś Paprotnia jest drugą po Teresinie pod względem liczby mieszkańców miejscowością na terenie gminy. Do 1954 roku należała do gminy Szymanów, w latach 1954 – 1972 do gromady Teresin, od 1973 do gminy Teresin. W Paprotni oprócz Sanktuarium w Niepokalanowie (patrz zakładka “Niepokalanów”) warto zwrócić uwagę na zabytkowy zespół zajazdowy z przełomu XVIII/XIX w, w którym miały się zatrzymać w 1812 roku wojska cesarza Napoleona. Przy ul. o. M. Kolbego stoi dom, w którym krótko mieszkał święty założyciel Niepokalanowa. Na terenie Paprotni znajduje się budynek poczty Teresin, od 1917 roku działa Ochotnicza Straż Pożarna i Szkoła Podstawowa, nosząca dziś imię Jana Pawła II