WIZYTA W MUZEUM POLSKIEJ WÓDKI

Muzeum Polskiej Wódki to jedyne takie miejsce na świecie. Muzeum swoje podwoje otwarło zwiedzającym 12 czerwca 2018 r. Mieści się w zabytkowym budynku Zakładu Rektyfikacji przy pl. Konesera 1 na Pradze Południe, w Centrum Praskim Koneser. Swego czasu rozlewano tam Wyborową i Luksusową. Teraz, hołdując tej kilkusetletniej tradycji, eksponowanych jest w nim kilkadziesiąt marek polskich wódek.

Definicja polskiej wódki nierozerwalnie związana jest z tradycją jej wytwarzania – nie z każdego surowca można bowiem ją zrobić. Mówimy tutaj tylko o tych surowcach, które są wymienione w ustawie i które pochodzą z polskiej ziemi – żyto, pszenica, jęczmień, owies, pszenżyto lub ziemniaki.  Polska wódka już od wielu lat jest na liście chronionych oznaczeń geograficznych, obok wspomnianego francuskiego koniaku, szkockiej whisky i wielu innych narodowych trunków. W Polsce są tylko 42 takie produkty i tylko dwa napoje spirytusowe, i aby dostać się na tę listę, trzeba spełniać określone warunki – liczą się historia, tradycja, jakość oraz sposób wytwarzania. Wszystko to tworzy produkt bardzo wysokiej jakości, osadzony głęboko w tradycji.

Wizyta w Muzeum Polskiej Wódki i prezentacja historii, tradycji i miejsca polskiej wódki w dzisiejszym świecie, zaciekawiła teresińskich seniorów. Poznaliśmy ponad 500-letnią historię najsłynniejszego polskiego alkoholu, ewolucję technologii jego wytwarzania, tradycje i zwyczaje z nim związane.  Zwiedzanie rozpoczęliśmy od projekcji krótkiego filmu, by następnie obejrzeć kolejno pięć interaktywnych galerii. Dowiedzieliśmy się, gdzie w Polsce powstały pierwsze gorzelnie, ile wart był kieliszek wódki i jak konsumowano ten trunek na polskich dworach, a także skąd wzięły się takie zwyczaje jak strzemienny czy bruderszaft. Zapoznaliśmy się ze schematem aparatury destylacyjnej Jana Pistoriusa. Jego wynalazek zrewolucjonizował XIX-wieczne gorzelnictwo, umożliwiając uzyskanie w jednorazowym procesie oczyszczonego alkoholu o mocy 85%. Niezmiernie ciekawa okazała się kolekcja oryginalnych butelek z różnych epok.

Wizyta w Muzeum w opinii uczestników to ciekawie spędzony czas, ogrom przekazanej wiedzy a przy okazji wspomnienia minionych dekad.

Zwiedzaniem Muzeum Polskiej Wódki zakończyliśmy tegoroczny projekt pt. AKADEMIA AKTYWNEGO SENIORA 2.Edycja, skierowany do seniorów z naszej gminy i dofinansowany ze środków Gminy Teresin. Serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom za udział w zaproponowanych w projekcie warsztatach i wyjazdach.  

Agnieszka Ptaszkiewicz, Stowarzyszenie IMPULS

W sobotnie przedpołudnie, 8 października 2022 roku, przedstawiciele trzech pokoleń zarówno mieszkańców, znajomych, sympatyków i przyjaciół sołectwa Granice w Gminie Teresin, zebrali się, by wziąć udział w niecodziennej inicjatywie.

Celem tego spotkania było wspólne sadzenie roślin cebulowych na polu nieopodal boiska, które zostało wykonane czynem społecznym. W miejscu, gdzie wysiano łąkę kwietną, wysadzono narcyzy, hiacynty, tulipany, krokusy, a nawet gdzieś w cieniu, wetknięto kłącza konwalii. Zakończenie nasadzeń zostało zwieńczone słodką niespodzianką, którą przygotowała pomysłodawczyni tej formy ogrodu pani Edyta Pawłowska.

W ten dość spontaniczny sposób powstaje społeczny ogród sołecki, który wiosną niewątpliwie przyczyni się do urozmaicenia i ożywienia przestrzeni, w której żyjemy. Wielobarwna łąka będzie przyciągać nie tylko nasz wzrok, ale również owady zapylające. Będzie to niewątpliwie atrakcyjne miejsce spotkań.

Podczas tej niezwykłej inicjatywy Natalia Pietrzak wykonała na potrzeby Sołectwa Granice sesję zdjęciową. Nie po raz pierwszy nasza społeczność mogła liczyć na profesjonalną pomoc Natalii. W ubiegłym roku, podczas wielopokoleniowego rajdu rowerowego śladami dworów i pałaców w naszej gminie, również Natalia wykonała świetne zdjęcia, które zachowamy jako niezwykłe pamiątki. Natalia jest mieszkanką gminy, ale nie jest mieszkanką naszego sołectwa. Tym bardziej cieszy fakt, że tak młoda osoba chętnie i bezinteresownie dzieli się swoim talentem. Na pewno jest inspiracją i przykładem dla innych. Niezwykle cenne jest takie dzielenie się talentami, czasem i pasjami we własnym, najbliższym środowisku. Pozwala nam wszystkim spoglądać w przyszłość z nadzieją i optymizmem.

Sołtyska Sołectwa Granice

Anna Gogół

fot. Natalia Pietrzak